Η απάντηση μου στα δημοσιεύματα της εφημερίδας " ΤΑ ΝΕΑ" και του συντάκτη κ. Παπαχρήστου :
Κύριε
Διευθυντά,
Σχετικά
με τις αναφορές της στήλης “Στίγμα”
της 13.11.2013 και 14.11.2013 στο πρόσωπό μου:
Ο
συντάκτης της στήλης, κ. Παπαχρήστου,
έχει το δικαίωμα της αξιολόγησης πράξεων
ατομικών και συλλογικών, τα γεγονότα
ωστόσο έχουν την αναντίρρητη υπεροχή
τους.
Σε
ότι αφορά τα της άρσης της ασυλίας:
Σε
σχετική συζήτηση της Ολομέλειας της
Βουλής την Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013, “κάνοντας
το κορόιδο” είχα τοποθετηθεί ως εξής
– σύμφωνα με τα πρακτικά της Βουλής:
“Ευχαριστώ
πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Παρ’
όλο που υπήρξε εδώ μια κατάσταση
απαράδεκτη, ( σημ.
Αφορά τις εξελίξεις στην ΕΡΤ)
θα έλεγα, επειδή η συγκεκριμένη υπόθεση
που με αφορά, είναι μία οικονομική
διαφορά που έχω με έναν προμηθευτή μου,
δηλαδή δεν έχει καμία σχέση ούτε με τη
βουλευτική μου ιδιότητα ούτε με την
πολιτική μου δραστηριότητα, ζητώ
από το Σώμα να αποφανθεί υπέρ της άρσης
της ασυλίας μου, προκειμένου να μπορέσω
να διευθετήσω αυτό το πρόβλημα.
Κύριε
Πρόεδρε, ενώ θα μπορούσα να κρυφτώ πίσω
απ’ αυτήν την ασυλία, δεν το κάνω, πράγμα
που κάνουν οι υπόλοιποι, οι οποίοι
ψηφίζουν και στέλνουν τον ελληνικό λαό
κάθε μέρα και με έναν ξαφνικό τρόπο, με
ξαφνικό θάνατο, στον Καιάδα. Το θεωρώ
απαράδεκτο όλο αυτό να συμβαίνει μέσα
στη Βουλή των Ελλήνων. Παρ’
όλα αυτά, ζητώ την άρση της ασυλίας μου
για το προσωπικό, δικό μου θέμα.”
Όταν
υπήρξε όντως αίτημα της δικαστικής
αρχής για εφαρμογή του άρθρου 62 του
Συντάγματος, επεδίωξα η ίδια την άρση
της ασυλίας μου, προκειμένου να
αντιμετωπίσω ενώπιον του Μονομελούς
Πρωτοδικείου Ηρακλείου τις σχετικές
εγκλήσεις του “Προμηθευτικού Συνεταιρισμού
Φαρμακοποιών Κρήτης”, όπως ο κάθε
πολίτης. Άλλωστε η πολιτική προστασία
των βουλευτών που εγγυώνται τα άρθρα
60, 61, 62 του Συντάγματος αφορούν την
ελευθερία της πολιτικής τους
δραστηριότητας...Προσωπικά δεν συγχέω
τις συνταγματικές εγγυήσεις που
περιβάλλουν τον πολιτικό ρόλο των
βουλευτών με τις κατά τον νόμο ευθύνες
μου ως πολίτη για οικονομικές και
επαγγελματικές πράξεις.
Στη
σχετική δεύτερη αίτηση άρσης της ασυλίας
μου, στη οποία αναφέρεται ο συντάκτης
σας, είχε ήδη μεσολαβήσει εξωδικαστική
ρύθμιση των οφειλών μου προς τον
“Προμηθευτικό Συνεταιρισμό Φαρμακοποιών
Κρήτης”, άρα και η σχετική δίωξη... Ακόμα
κι αν είχε αρθεί η ασυλία μου δεν θα
υπήρχε ποινική διαδικασία που θα
διερευνούσε αξιόποινες πράξεις, και θα
καταλόγιζε ανάλογη ποινή. Προφανώς στις
κοινοβουλευτικές διαδικασίες δεν
κρίθηκε η ουσία της υπόθεσης, αλλά η
πραγματική ανάγκη να παρασχεθεί η άδεια
της Βουλής για μια ποινική δίωξη που
είχε ήδη ανασταλεί.
Για
τις 52 αιτήσεις άρσης ασυλίας που έχουν
συζητηθεί στη Βουλή, όντως όπου κρίθηκε
δεοντολογικά αναγκαίο παρασχέθηκε η
άδεια της βουλής. Παρά τις φιλοφρονήσεις
του συντάκτη σας στους “δεοντολογικά”
ορθούς βουλευτές της ΧΑ, να υπενθυμίσω
πως κάποιοι άλλοι επέλεγαν την αρνητική
ψήφο η το “παρών” σε αιτήματα άρσης
της ασυλίας τους για αξιόποινες πράξεις
που σχετίζονταν ευθέως με το νεοναζιστικό
ποιόν τους...Όταν χρειάσθηκε στη περίπτωση
μου – όχι μόνο η ίδια – αλλά και η Κ.Ο.
του ΣΥΡΙΖΑ παρείχε δια της ψήφου της
την συναίνεση της στην άρση της ασυλίας
μου (12.06.2013)
Επί
της ουσίας, που ενδιαφέρει όπως φαίνεται
τον συντάκτη σας:
Η
εξωδικαστική ρύθμιση των οικονομικών
διαφορών μου με τον “Προμηθευτικό
Συνεταιρισμό Φαρμακοποιών Κρήτης”,
πραγματοποιήθηκε κοινή συναινέσει. Οι
ίδιοι οι εγκαλούντες προτίμησαν μια
τέτοια επίλυση έναντι της ποινικής
δίωξης. Αν ο κ. Παπαχρήστος κρίνει
καλύτερα από τους εγκαλούντες την επ'
ωφελεία τους τελική διευθέτηση, μάλλον
συγχέει την δημοσιογραφική του κρίση
με την εισαγγελική οίηση του...
Να
συμφωνήσω με τον συντάκτη σας πως τα
περί διαπλοκής και σκανδάλων είναι
υπαρκτά πολιτικά και κοινωνικά φαινόμενα.
Όμως χαρακτηρίζονται τέτοια, επειδή
ακριβώς οι πρωταγωνιστές τους αποφεύγουν
τη δημοσιότητα, την νόμιμη αξιολόγηση
τους επειδή ακριβώς απολαμβάνουν των
προνομιακών σχέσεων τους με κυβερνώντες
και τις αντίστοιχες νομοθετικές ρυθμίσεων
συγκάλυψης. Ας μην συγχέονται λοιπόν
ιδιωτικές υποθέσεις – όπως η δική μου
– που διαδραματίζονται στο φως του
ήλιου και υπόκεινται στη δημόσια κρίση
και τους νόμους, με τις σκοτεινές
διαδρομές και πρακτικές της συναλλαγής
και των ανομολόγητων σχέσεων μέρους
των μέχρι σήμερα κυβερνώντων με οικονομικά
συμφέροντα και πρακτικές.
Κι
αν δεν υπήρχε η ρύθμιση των πραγματικών
οφειλών μου προς τον “Προμηθευτικό
Συνεταιρισμό Φαρμακοποιών Κρήτης”
κοινή συναινέσει, θα αντιμετώπιζα τον
φυσικό μου δικαστή, όπως άλλωστε επεδίωξα.
Υποθέσεις ωστόσο δημόσιες, που έχουν
δηλητηριάσει την πολιτική ζωή, τροφοδοτούν
κρισιακά φαινόμενα και απαξιώνουν την
πολιτική ως κοινωνική υπόθεση απαιτούν
εξεταστικές επιτροπές, περιπλέκονται
από τις διατάξεις περί ευθύνης υπουργών,
ενώ στην κρίση του συντάκτη σας εκπίπτουν
σε υποθέσεις άγονων τακτισμών και τυφλής
κομματικής αντιπαράθεσης.
Ευκαιρία
λοιπόν για τον συντάκτη σας να επανεξετάσει
την κρίση του για την “άγνωστη” βουλευτή
της “δερματοτεχνίας” με πραγματικούς
όρους.
Η
βουλευτική μου ιδιότητα δεν μου
απονεμήθηκε αλλά είναι αποτέλεσμα
δημόσιας κρίσης. Δεν κρίνει μόνο ο
συντάκτης σας και οι “φίλοι του” αλλά
έχουν την ευκαιρία να με κρίνουν οι
πολίτες πρόσωπο με πρόσωπο καθημερινά,
και με αυστηρότητα δε για βουλευτή της
Αριστεράς στις επερχόμενες κάλπες.
Αν
και ο συντάκτης σας επιθυμεί να συγγράψει
ένα ακόμα αντι ΣΥΡΙΖΑ σενάριο, ως άλλοθι
στη βάρβαρη και αντικοινωνική πολιτική
της κυβέρνησης, ας προσγειωθεί στα
πραγματικά γεγονότα. Εύχομαι να κρατά
πάντα τις υποσχέσεις του και να ενημερώνει
τους αναγνώστες σας με ήθος, σοβαρότητα,
αμεροληψία και εμπεριστατωμένη έρευνα
χωρίς να θίγει την αξιοπρέπεια προσώπων,
δημοσίων η μη που, όπως ομολογεί ο ίδιος,
ούτε καν γνωρίζει...
