Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

Στις λασπωμένες γειτονιές - Σωτηρία Μπέλλου

ΛΑΙΚΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ - ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΠΕΛΛΟΥ

ΩΣ ΠΟΤΕ ;;;;;;; ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΑ;;;;;


Η θάλασσα ξεβράζει πτώματα μικρών παιδιών στη Μυτιλήνη, και οι Ευρωπαίοι κοιτούν αγέρωχοι

 

Ένα ανείπωτο δράμα εξελίσσεται αυτές τις μέρες στα νησιά που υποδέχονται πρόσφυγες από τη Συρία. Μικρά παιδιά, αντί να παίζουν με τους φίλους τους ή να γελούν, τα πτώματά τους τα ξεβράζει η θάλασσα. Την ίδια στιγμή η πλούσια Ευρώπη στρέφει το βλέμμα της αλλού, ετοιμάζει φυλακές και σηκώνει τείχη, κουνά το δάκτυλο στις κτυπημένες από την κρίση χώρες του νότου, αυτές που ανοίγουν την αγκάλη τους για να βοηθήσουν με τα λιγοστά μέσα που διαθέτουν τους κυνηγημένους πρόσφυγες.
Οι εικόνες από τη Μυτιλήνη είναι ντροπιαστικές για κάθε άνθρωπο. Οι άνθρωποι του νησιού ζούνε ένα διαρκές σοκ. Προσπαθούν να βοηθήσουν. Δίνουν ότι έχουν. Κάποιοι ανοίγουν τα σπίτια τους για να φιλοξενήσουν τους ανθρώπους. Άλλοι κλαίνε. Πολλοί νοιώθουν οργή για όλα αυτά που συμβαίνουν. Η λέξη «τραγωδία» χάνει πια το νόημά της από την ίδια την πραγματικότητα. Ζούμε την εποχή των τεράτων.
Από πρωί στο Βορειοδυτικό τμήμα της Μυτιλήνης, η θάλασσα ξεβράζει συνεχώς πτώματα μεταναστών από το προχθεσινό πολύνεκρο ναυάγιο ανοιχτά του Μολύβου.
Τα περισσότερα άψυχα σώματα προσφύγων, κυρίως παιδιών και γυναικών, ξεβράστηκαν στο Καλό Λιμάνι στην περιοχή της Αρχαίας Άντισσας.
Λιμενικό Σώμα, Πυροσβεστική Υπηρεσία και εθελοντικές ομάδες έχουν ξεκινήσει το μακάβριο έργο της περισυλλογής των νεκρών ανθρώπων που προσπάθησαν να ξεφύγουν από το θάνατο του πολέμου, για να χαθούν στα παγωμένα νερά του Αιγαίου.

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015

Μαρία Διακάκη: Δια χειρός φαρμακοποιού

Μαρία Διακάκη: Δια χειρός φαρμακοποιού
ΑΠΟΨΕΙΣ

Δημοσίευση: 29.10.15 | 12:08



Εδώ και πολλά χρόνια οι Φαρμακοποιοί της χώρας μας αγωνίστηκαν και αγωνίζονται για τα δικαιώματα τους, διεκδικώντας αυτονόητα πράγματα που σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες θεωρούνται δεδομένα.
Το επάγγελμα του Φαρμακοποιού στην Ελλάδα, δεν βρίσκεται μέσα στη λίστα των προστατευμένων επαγγελμάτων , γιατί οι περισσότεροι διατηρούν ιδιωτικές επιχειρήσεις. Σαν τιμωρία , ένα πράμα, επειδή κάποιοι θέλησαν να υπηρετήσουν την Υγεία, να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον Έλληνα πολίτη, με ίδια κεφάλαια και προσωπικό ρίσκο.
Η επιλογή τους αυτή όμως, για την πολιτεία, τους κατατάσσει αυτόματα στον κλάδο των “εμπόρων” κι ας λένε ότι η υγεία δεν είναι εμπόρευμα κι ας λένε ότι σέβονται τον επιστήμονα φαρμακοποιό.
Ιδιαιτερότητα του επαγγέλματος
Κανείς δεν διαφωνεί, ότι σήμερα, ένας φαρμακοποιός λειτουργεί ένα φαρμακείο , για βιοποριστικούς λόγους. Υπάρχει όμως και πρέπει να αναγνωριστεί, η ιδιαιτερότητα του επαγγέλματος , όπως άλλωστε συμβαίνει με όλα τα επαγγέλματα που ανήκουν στον τομέα της Υγείας.
Η πολιτική για το φάρμακο και η πίεση που ασκείται σε βάρος των φαρμακοποιών, από όλες τις κυβερνήσεις που έχουν παρελάσει μέχρι τώρα από την Ελλάδα ,είναι βεβαίως προς όφελος μιας παγκόσμιας βιομηχανίας που λυμαίνεται τον συγκεκριμένο χώρο και αποκομίζει τεράστια οικονομικά κέρδη.
Θυσιάζονται επιστήμονες
Ο βωμός του κέρδους είναι το σημείο που θυσιάζονται οι επιστήμονες φαρμακοποιοί, οι οποίοι δέχονται συνεχείς επιθέσεις και από τους οποίους μόνιμα και σταθερά αφαιρείται επαγγελματική ύλη προκειμένου να ικανοποιηθούν τα οικονομικά συμφέροντα των μεγάλων πολυεθνικών.
Τελικός αποδέκτης αυτής της συνεχούς απαξίωσης είναι ο Έλληνας ασφαλισμένος , ο οποίος καλείται πάντα να πληρώσει το μάρμαρο.
Αν και το φάρμακο είναι διατιμημένο είδος και η χορήγηση του, επιβάλλεται να γίνεται “δια χειρός φαρμακοποιού”, η πολιτεία κλείνει τα μάτια, στην θέα διαφόρων, παυσίπονων κυρίως, φαρμάκων στα ράφια ασχέτων επιχειρήσεων. Τα οικονομικά συμφέροντα και μόνον αυτά, καθορίζουν την επικινδυνότητα ενός φαρμάκου που εκτίθεται και πωλείται σε διάφορα καταστήματα, που καμία σχέση δεν έχουν με το φάρμακο.
Προστασία της δημόσιας υγείας
Από αυτό και μόνο το γεγονός, η προστασία της Δημόσιας Υγείας , της οποίας την ευθύνη φέρει αποκλειστικά η πολιτεία, παύει να υφίσταται, αφού πρωτίστως, αυτό που ενδιαφέρει, είναι το οικονομικό όφελος όσων διακινούν το φάρμακο.
Η απαξίωση όμως και οι πιέσεις δεν σταματούν εδώ. Κατά καιρούς , στο επίκεντρο των αγώνων των φαρμακοποιών βρέθηκαν, το ωράριο, το ποσοστό κέρδους , η απελευθέρωση του επαγγέλματος κλπ.
Το ιδιοκτησιακό καθεστώς
Τελευταία μπήκε στο χορό και το ιδιοκτησιακό καθεστώς των φαρμακείων, που θα σημάνει και το τέλος των φαρμακείων της γειτονιάς ,δηλαδή τον βασικό κορμό των Ελληνικών φαρμακείων.
Κι εδώ η προστασία της Δημόσιας Υγείας παρακάμπτεται. Η πολιτεία συντάσσεται και υπακούει σε εντολές άνωθεν….(πολύ άνωθεν όμως)..
Παρακάμπτεται επίσης ο ρόλος του επιστήμονα Φαρμακοποιού.
Σε όλους μας είναι γνωστό , ότι το φαρμακείο της γειτονιάς μας, δεν είναι μόνον χώρος που πωλούνται φάρμακα. Είναι και χώρος περίθαλψης , χώρος συμβουλευτικός έως και χώρος εξομολόγησης.
Οι ανθρώπινες σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα στον Φαρμακοποιό και τον πολίτη, είναι μια διαχρονικά ανεκτίμητη αξία, που χτίστηκε βήμα βήμα και βασίστηκε στην επιστημονική γνώση του φαρμακοποιού και την εμπιστοσύνη που κέρδισε από τον πολίτη. Σε οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας που θα προκύψει, ο πρώτος κοινωνός είναι ο Φαρμακοποιός.
Τα «δανεικά» φάρμακα
Ένα κομμάτι αυτής της σχέσης, είναι επίσης τα λεγόμενα “δανεικά” φάρμακα.
Όταν υπάρχει ανάγκη, ο φαρμακοποιός είναι πάντα εκεί να διευκολύνει τον ασφαλισμένο με κάποιο φάρμακο που χρειάζεται άμεσα.
Υπηρεσίες που δίδονται από τον Έλληνα φαρμακοποιό στον πολίτη, αβίαστα και όχι πάντα χωρίς κόστος, αλλά που δεν αναγνωρίστηκαν ποτέ από την πολιτεία.
Ένα τρανταχτό παράδειγμα , είναι οι αμοιβές των διανυκτερεύσεων. Όλες οι χώρες της Ευρώπης (αλλά και η χώρα μας σε άλλα επαγγέλματα), αναγνωρίζουν την νυχτερινή υπηρεσία και μάλιστα σε μια τέτοια θέση ευθύνης.
Για τους Έλληνες φαρμακοποιούς , αυτό απλά είναι ένας ευσεβής πόθος.
Οι καθυστερήσεις στις πληρωμές των συνταγών του ΕΟΠΥΥ, είναι ένα άλλο μεγάλο και άλυτο πρόβλημα που δεν αφορά μόνο τα χρόνια της κρίσης. Είναι μια πάγια κατάσταση εδώ και δεκαετίες.
Αντ’ αυτών, ο Έλληνας φαρμακοποιός , έχει να αντιμετωπίσει την επιθετική, εχθρική κι ανάλγητη στάση των εκάστοτε κυβερνήσεων, την συνεχή απαξίωση του επαγγέλματος-λειτουργήματος του, που τον αφήνουν όχι μόνο έκθετο στα αρπακτικά των μεγάλων πολυεθνικών αλλά ύποπτο και υπόλογο για οτιδήποτε συμβεί, αμφισβητώντας ταυτόχρονα και το επιστημονικό του κύρος.

Η Ελληνική πολιτεία , δυστυχώς, θεωρεί τον Έλληνα φαρμακοποιό εκ προοιμίου ύποπτο παρανομίας και φοροδιαφυγής, ενώ γνωρίζει καλά ότι το φαρμακείο είναι μια από τις πλέον διαφανείς επιχειρήσεις.
Οι αρχιτέκτονες αυτής της πολιτικής τακτικής, στοχεύουν σαφώς στον αφανισμό του Ελληνικού φαρμακείου και στην αύξηση του κέρδους των μεγιστάνων του τομέα των φαρμάκων, με την εφαρμογή   μεθόδων εξόντωσης ,για τον ευάλωτο και ευαίσθητο Κλάδο των φαρμακοποιών.
Οι αγώνες των φαρμακοποιών, άλλοτε δικαιώθηκαν, άλλοτε όχι. Το βέβαιο είναι ότι βρίσκονται σε συνεχή εγρήγορση , γνωρίζοντας καλά τις διαθέσεις του μεγάλου κεφαλαίου.
Αλλαγές στο ελληνικό φαρμακείο
Μέσα σε αυτό το, ούτως ή άλλως, απαξιωτικό περιβάλλον,έρχεται τώρα και η αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς του Ελληνικού φαρμακείου.
Αυτό πρακτικά σημαίνει , ότι θα μπορεί κάθε είδους επιχειρηματίας, είτε να προσαρτά στην επιχείρηση του και ένα φαρμακείο, είτε να δημιουργεί νέο, είτε να δημιουργεί αλυσίδα φαρμακείων, αφού δεν θα είναι υποχρεωμένος να έχει πτυχίο Φαρμακοποιού!
Να σημειώσουμε εδώ, ότι η ισχύουσα φαρμακευτική νομοθεσία, επιτρέπει μόνον σε πτυχιούχο Φαρμακοποιό , μια και μοναδική   άδεια ιδρύσεως φαρμακείου.
Παρ όλο που στις αλλαγές που προωθούνται, προβλέπεται η συμμετοχή φαρμακοποιού, αυτός θα έχει ένα ρόλο υποβαθμισμένο, όντας υπό τις εντολές του ιδιοκτήτη επιχειρηματία, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των Φαρμακείων , σημαίνει την απαξίωση του επιστήμονα φαρμακοποιού , την εξαφάνιση των φαρμακείων της γειτονιάς , την εμφάνιση μεγάλων επιχειρήσεων με στόχο το κέρδος και όχι τον άνθρωπο, μιας και θα επιτρέπει σε οποιονδήποτε επιχειρηματία να μετατρέπει ένα χώρο Υγείας σε, αποκλειστικά, χώρο οικονομικού ενδιαφέροντος.
Η πολιτική στο χώρο του φαρμάκου
Η πολιτική για το φάρμακο σε μια πολιτεία που θεωρεί ότι αυτό είναι κοινωνικό αγαθό και έχει την πολιτική βούληση να προστατέψει την Δημόσια Υγεία, πρέπει να είναι διάφανη, υπέρ του πολίτη και όχι με προσανατολισμό τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.
Οι κυβερνητικοί χειρισμοί στο θέμα των φαρμακείων κάτω από τις οδηγίες και τις εντολές των “ εταίρων”, οδηγούν στην πλήρη σύνθλιψη των 12.500 φαρμακείων της χώρας, αποκλείουν την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στο φάρμακο και το καθιστούν εμπορικό προϊόν στα χέρια κάθε επιτήδειου.
Δια της συνθλίψεως όμως , η διάλυση είναι μη αναστρέψιμη, ιδιαίτερα σε ένα τόσο ευαίσθητο τομέα, όπως η Υγεία που , στον τόπο μας, νοσεί βαρέως και χρειάζεται άμεσα εξυγίανση.



*Η Μαρία Διακάκη είναι φαρμακοποιός και μέλος της Ν.Ε. της ΛΑΕ Ηρακλείου.

Η ώρα του ξεσηκωμού για τους αγρότες της Κρήτης




Μήνυμα στην Κυβέρνηση και τα σκληρά μέτρα που σχεδιάζει να επιβάλει στον κλάδο η σημερινή παγκρήτια κινητοποίηση
Σε μια μεγαλειώδη κινητοποίηση που θα στείλει ξεκάθαρο και βροντερό μήνυμα απέναντι στην Κυβέρνηση και τα σκληρά μέτρα που σχεδιάζει να επιβάλει στον κλάδο, στοχεύουν οι αγρότες από κάθε γωνιά του νησιού που πραγματοποιούν σήμερα παγκρήτιο συλλαλητήριο στο Ηράκλειο.
Το ραντεβού έχει δοθεί στις 11 το πρωί έξω από το Παγκρήτιο Στάδιο όπου αναμένεται να συγκεντρωθούν αγρότες και απο τους τέσσερις νομούς του νησιού . Στη συνέχεια το συντονιστικό όργανο θα αποφασίσει τη μορφή που θα λάβει η κινητοποίηση ενώ αναμένεται να πραγματοποιηθεί μηχανοκίνητη πορεία μέχρι την Περιφέρεια Κρήτης. Στα Χανιά οι κτηνοτρόφοι θα προχωρήσουν στον αποκλεισμό του κόμβου των Μουρνιών.
Στο πλευρό των αγροτών έχουν ταχθει αρκετοί δήμοι του νησιού που στηρίζουν την κινητοποίηση κλείνοντας τις υπηρεσίες τους αλλά και οι έμποροι που κατεβάζουν ρολά στα μαγαζιά τους. 
Χαρακτηριστικά σε ανακοίνωση του ο δήμος Ηρακλείου αναφέρει:
Στο πλευρό των αγροτών βρίσκεται και ο Δήμος Ηρακλείου ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα των αγροτικών φορέων. Έτσι η Δημοτική Αρχή Ηρακλείου αποφάσισε να προχωρήσει σε κλείσιμο των Δημοτικών Υπηρεσιών, σήμερα Πέμπτη 29 Οκτωβρίου από τις 12:00 το μεσημέρι μέχρι τη λήξη του ωραρίου, προκειμένου οι δημοτικοί υπάλληλοι να μπορέσουν να συμμετάσχουν στο αγροτικό συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί.
Συμπαράσταση και από τον Δικηγορικό Σύλλογο Ηρακλείου: 
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Ηρακλείου συμπαραστέκεται στον αγώνα των αγροτών της Κρήτης για να μπορέσουν να παραμείνουν στα χωριά τους, καλλιεργώντας τη γη τους χωρίς απαγορευτικό κόστος,   παράγοντας υγιεινά προϊόντα και διαθέτοντας τη σοδειά τους στους καταναλωτές σε προσιτές τιμές χωρίς μεσάζοντες, να φορολογηθούν δίκαια  και να πάρουν μια σύνταξη, ικανή να τους εξασφαλίσει αξιοπρεπή διαβίωση.
 Eνώνει τη φωνή των μελών του στο αίτημα για ρύθμιση των δανειακών τους υποχρεώσεων  με τρόπο που θα τους επιτρέπει να συνεχίσουν να παράγουν  και για την προστασία της 1ης κατοικίας τους  από διαδικασίες πλειστηριασμών «fast track» σε βάρος τους ,  σύμφωνα με τον Νέο ΚΠολΔ, για τον οποίο και συγκεκριμένα για μια σειρά τροποποιήσεις του, που περιορίζουν το δικαίωμα προσφυγής στη Δικαιοσύνη προς όφελος των οικονομικά ισχυρών, απεργούν τα μέλη του στις 12-11-2015 .
Στο πλευρό των αγροτών ο Εμπορικός Σύλλογος Ηρακλείου:
Σύσσωμος ο εμπορικός κόσμος της πόλης μας εκφράζει την συμπαράσταση του, στον αγώνα των αγροτών του νησιού μας για τα δίκαια αιτήματά του που αφορούν την υπέρογκη φορολογία τους, το ασφαλιστικό, το αυξημένο ΦΠΑ, το κόστος παραγωγής των προϊόντων τους και τις ρυθμίσεις των χρεών τους.
  Ο Εμπορικός Σύλλογος Ηρακλείου καλεί τα μέλη του να κλείσουν τα καταστήματά τους, συμπαραστεκόμενοι την Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015 από 12 το μεσημέρι έως 14.00, τις ώρες δηλαδή διεξαγωγής του συλλαλητηρίου και καλεί  την Κυβέρνηση, έστω και τώρα να σκύψει με προσοχή πάνω από τα αγροτικά προβλήματα και να φροντίσει για την άμεση επίλυσή τους.
Ομοσπονδία Ενώσεων Συλλόγων Γονέων Μαθητών νομού Ηρακλείου :
Η Ομοσπονδία Ενώσεων Συλλόγων Γονέων Μαθητών νομού Ηρακλείου, με απόφαση του Δ.Σ., συμπαραστέκεται στον αγώνα των αγροτών ενάντια στα μέτρα που κατεδαφίζουν τα ήδη χαμηλά εισοδήματά τους, που πλήττουν  άμεσα τους ίδιους, τις οικογένειες τους, τα παιδιά τους, τα παιδιά μας.
Τα μέτρα που ετοιμάζουν κυβέρνηση και δανειστές οδηγούν στην εξαθλίωση τη μεγάλη πλειοψηφία των αγροτών, στο ξεπούλημα της αγροτικής γης, στην κυριαρχία μεγάλων εταιρειών στον πρωτογενή τομέα και στη διατροφική εξάρτηση μας από παγκόσμια  ολιγοπώλια. 
Καλούμε τις Ενώσεις, τους Συλλόγους Γονέων και κάθε πολίτη να συμμετάσχουν στο αγροτικό συλλαλητήριο που οργανώνεται στο Ηράκλειο την Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 201.
Οφείλουμε να σταθούμε αλληλέγγυοι στους αγρότες όχι μόνο γιατί αγωνίζονται για την επιβίωσή τους, αλλά γιατί και η δική μας επιβίωση, η επιβίωση και το μέλλον των παιδιών μας εξαρτάται από την αγροτική παραγωγή, αφού είναι θέμα διατροφικής αυτάρκειας και ασφάλειας.

    Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

    la badoglieide



    O Badoglio, Pietro Badoglio 
    ingrassato dal fascio Littorio 
    col tuo degno compagno Vittorio 

    ci hai già rotto abbastanza i c...

    Ti ricordi quand'eri fascista
    e facevi il saluto romano
    ed al Duce stringevi la mano
    sei davvero un gran bel porcaccion.

    Ti ricordi l'impresa d'Etiopia
    e il Ducato di Addis Abeba
    meritavi di prender l'ameba
    ed invece facevi milion.

    Ti ricordi la guerra di Grecia
    coi soldati mandati al macello
    ed allora per farti più bello
    rassegnavi le tue dimission.

    A Grazzano giocavi alle bocce
    mentre in Russia crepavan gli Alpini
    ma che importa ci sono i quattrini
    e si aspetta la buona occasion.

    L'occasione è arrivata
    è arrivata alla fine di luglio
    ed allor per domare il subbuglio
    ti mettevi a fare il dittator.

    Gli squadristi li hai richiamati
    gli antifascisti li hai messi in galera
    la camicia non era più nera
    ma il fascismo restava padron.

    Mentre tu sull'amor di Petacci
    t'affannavi a dar fiato alle trombe
    sull'Italia cadevan le bombe
    e Vittorio calava i calzon.

    I calzoni li hai calati
    anche tu nello stesso momento
    ti credevi di tare un portento
    ed invece facevi pietà.

    Ti ricordi la fuga ingloriosa
    con il re verso terre sicure
    siete proprio due sporche figure
    meritate la fucilazion.

    Noi crepiamo sui monti d'Italia
    mentre voi ve ne state tranquilli
    ma non crederci tanto imbecilli
    da lasciarci di nuovo fregar.

    Se Benito ci ha rotto le tasche
    tu Badoglio ci hai rotto i coglioni
    per fascisti e pei vecchi cialtroni
    in Italia più posto non c'è





    Αρης Βελουχιωτης "Το διλημμα" (Ντοκιμαντέρ)

    TO OXI TOU 1940 - Έκτακτο Aνακοινωθέν

    ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΟΧΙ ΤΗΣ 28ης Οκτωβρίου



    75 χρόνια μετά το ΟΧΙ του λαού μας στο φασισμό και το ναζισμό, ο τόπος μας καλείται να πει το δικό του ΟΧΙ

    στην κατάλυση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας στην εξαθλίωση των μνημονίων, στην ταπεινωτική επιτροπεία από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ. Καλείται ξανά να διαλέξει ανάμεσα στον «ρεαλισμό» της υποταγής και της φτωχοποίησης, που του προτείνει η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τα άλλα μνημονιακά κόμματα, και την αξιοπρέπεια της αντίστασης. Καλείται να αναζητήσει δρόμους και τρόπους για να μπορέσει συλλογικά να αντισταθεί, να οραματιστεί, να δημιουργήσει, να οικοδομήσει το δικό του μέλλον.

    Η εποποιία της Αντίστασης, του ΕΑΜ, της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ, παραμένει για εμάς έμπνευση. Γιατί δείχνει πώς η διαμόρφωση ενός μεγάλου μετώπου του ίδιου του λαού, των δικών του οργάνων και θεσμών, η αντίσταση και η αλληλεγγύη, η ανυποχώρητη πάλη και η αυτοθυσία μπορούν να ανατρέπουν και τους πιο καταθλιπτικούς συσχετισμούς. Να εξασφαλίζουν την επιβίωση του λαού. Να ανοίγουν δρόμους εθνικής απελευθέρωσης και κοινωνικού μετασχηματισμού. Αυτό το δρόμο πρέπει να βαδίσουμε και σήμερα.

    Η Λαϊκή Ενότητα καλεί τους εργαζόμενους και τους ανέργους, την αγροτιά και τη νεολαία, τους αυτοαπασχολούμενους και τα μικρομεσαία στρώματα στις πόλεις και την ύπαιθρο να τιμήσουν τη  μνήμη όλων αυτών που αγωνίστηκαν ενάντια στο φασισμό, το ναζισμό και τους ντόπιους συνεργάτες του, με τον τρόπο που τους αξίζει: Με ανυποχώρητους αγώνες ενάντια στα μνημόνια και τη λιτότητα και την οικοδόμηση του μετώπου της αντίστασης και της ανατροπής για μια νέα ανεξάρτητη, προοδευτική και δημοκρατική Ελλάδα. Ας στείλουμε μέσα από τις λαϊκές εκδηλώσεις της 28ης Οκτωβρίου αγωνιστικά μηνύματα ενάντια στα Μνημόνια, την εξαθλίωση και την ευρω-επιτροπεία!

    Γραφείο Τύπου
    27/10/2015


    Ὁ πόλεμος τοῦ 1940 μὲ τὸ πινέλο του Ἀλέξανδρου Ἀλεξανδράκη


    Ἀλέξανδρος Ἀλεξανδράκης (Ἀθήνα 1913 - Ἀθήνα 1968). Σπούδασε στὴν Α.Σ.Κ.Τ. Ἀθηνῶν κοντὰ στοὺς Σπ. Βικάτο καὶ Οὐμβέρτο Ἀργυρό. Πῆρε μέρος στὸν Ἑλληνο-ιταλικὸ πόλεμο καὶ ἀπεικόνισε σὲ ἕνα τύπο ὑπαιθριστικοῦ ρεαλισμοῦ τὰ γεγονότα του. Μὲ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον γιὰ τὸ σχέδιο, τελικὰ βρῆκε τὸ δρόμο του πρὸς τὴ χαρακτική, τὴν ὁποία εἶχε διδαχτεῖ κοντὰ στὸν Γ. Κεφαλληνό. [1]

    Ἀλέξανδρος Ἀλεξανδράκης
    (Φωτ. Φ.Μ., ἀπὸ τὴν ἔκθεσι «Μνῆμες τοῦ ᾿40 - Ἀλέξανδρος Ἀλεξανδράκης» στὸ Πολιτιστικὸ Κέντρο Δήμου Ἀθηναίων «Μελίνα», 25-10-2008)


    Αέρα! [2]

    Προέλασις (1945, ἐλαιογραφία σὲ μουσαμά) [1]

    Ξαφνικὰ μέσα στὴν νύχτα [3]

    Μέχρις ἐσχάτων [3]

    Ἀλέξανδρος Ἀλεξανδράκης: Ὁ ζωγράφος τοῦ ἔπους τοῦ 1940
    (Γιῶργος Πισσαλίδης, «Αλέξανδρος Αλεξανδράκης: ο ζωγράφος του έπους του '40», «Ἑλληνικὲς Γραμμές», 7-11-2008)
    Ἀέρα!
    Προέλασις
    Ὑπὲρ πάντων Ἀγών
    Μὲ τέτοιο λαμπρὸ στρατό
    Ξάφνιασμα μέσ᾿ τὴν νύχτα
    Πυροβολικὸ στὸ ποτάμι
    28η Ὀκτωβρίου 1940
    Ὑπὲρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν
    Μπορεί η γιορτή της 28ης Οκτωβρίου να πέρασε, αλλά το ηρωικό της πνεύμα εμπνέει πάντα. Έτσι η καλύτερη πρόταση για κάθε Έλληνα πατριώτη αυτήν την περίοδο είναι η έκθεση «Μνήμες του ’40 - Αλέξανδρος Αλεξανδράκης» στο «Δημοτικό Πολιτιστικό Κέντρο Μελίνα» (Θεσσαλονίκης και Ηρακλειδών, στάση μετρό Κεραμικού) μέχρι 16 Νοεμβρίου. Είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζεται το συνολικό έργο του γνωστού ζωγράφου εμπνευσμένο από το Αλβανικό Έπος.
    Γεννημένος στην Αθήνα το 1913, ο Αλέξανδρος Αλεξανδράκης έδειξε το ταλέντο του από νωρίς εκθέτοντας έργα σε ηλικία 13 χρονών στην ΧΑΝ Το 1931 εισήχθηκε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική. Στην ζωγραφική είχε ως καθηγητές τον Σπύρο Βικάτο και τον Ουμβέρτο Αργυρό και στην χαρακτική τον Γεώργιο Κεφαλληνό. Το 1933 υπήρξε σκιτσογράφος στο «Έθνος» και το 1937 αποφοιτεί από την ΑΣΚΤ συγκεντρώνοντας και τα τέσσερα βραβεία που προέβλεπε ο κανονισμός (προσωπογραφία, γυμνό, ημίγυμνο και σύνθεση). Η περίπτωση αυτή αναφέρεται σαν μοναδική στα χρονικά της Σχολής. Την 28η Οκτωβρίου 1940, ο Εθνικός Κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς λέει το περήφανο ΟΧΙ στον Ιταλό πρεσβευτή Τσιάνο και η Ελλάδα μπαίνει στον πόλεμο. Την ίδια μέρα οι Έλληνες φαντάροι φεύγουν για την Αλβανία «με το χαμόγελο στα χείλη». Έφευγαν χαρούμενοι, τραγουδώντας και χαιρετώντας από τα βαγόνια τους συγγενείς. Οι σκηνές όπου οι φαντάροι φεύγουν με το εικόνισμα της Παναγίας για φυλακτό έχουν μείνει ιστορικές. Ανάμεσα τους ο δεκανέας πυροβολικού Αλέξανδρος Αλεξανδράκης και οι 5 αδελφοί του.
    Στην Βόρειο Ήπειρο, ο Ελληνικός στρατός πολέμησε υπέρ βωμών και εστιών, απελευθερώνοντας την προαιώνια ελληνική γη: Κορυτσά, Κλεισούρα, Τεπελένι. Οι Έλληνες έγραψαν ιστορία στα αλβανικά βουνά. Αυτήν την μεγάλη ιστορία ενός μικρού αριθμητικά λαού ενάντια σε μια αυτοκρατορία, θα καταγράψει στις λιγοστές ώρες ανάπαυλας ο Αλέξανδρος Αλεξανδράκης. Για να το καταφέρει θα χρησιμοποιήσει ότι μέσο είναι διαθέσιμο. Μολύβι, κιμωλία, πένα, μελάνι, αποτυπώνοντας στα πρόχειρα το υλικό που αργότερα, μετά τον πόλεμο θα αποτελέσουν το υλικό για την πρώτη έκθεση του. Αυτή η έκθεση θα κάνει τον μεγάλο εκπρόσωπο της διανόησης της 4ης Αυγούστου, Σπύρο Μελά να γράψει στην «Εστία» της 22ης Ιουνίου του 1946: «Ο κ. Αλέξανδρος Αλεξανδράκης είναι ο πρώτος Έλλην ζωγράφος, που μας δίδει με την υπέροχον έμπνευσιν του και την εξαιρετική του τέχνην του την Αλβανικήν εποποιία και ωρισμένας δραματικάς στιγμάς της κατοχής». Ενώ θα βραβευθεί με τον Πολεμικό Σταυρό.
    Σήμερα 62 χρόνια μετά εκείνη την πρώτη του έκθεση, ο Πολιτισμικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων, το Ίδρυμα Σ.Ο.Φ.Ι.Α. και το Πολεμικό Μουσείο, τιμώντας την προσφορά του Αλέξανδρου Αλεξανδράκη, στην Τέχνη και την Ελλάδα διοργανώνουν, από 8 Οκτωβρίου έως 16 Νοεμβρίου 2008 στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων «Μελίνα» (Θεσσαλονίκης και Ηρακλειδών, κοντά στο Μετρό Κεραμικού), την έκθεση «Μνήμες του ’40 - Αλέξανδρος Αλεξανδράκης».
    Την έκθεση την επισκεφθήκαμε στις 22 Οκτωβρίου, όταν οργανώθηκε εκδήλωση με τον τίτλο «Μεθύστε με το αθάνατο Κρασί» όπου απαγγέλθηκαν πατριωτικά ποιήματα του Διονύσιου Σολωμού, του Κωστή Παλαμά και του Άγγελου Σικελιανού, προβλήθηκε το ντοκυμαντέρ του Νέστορα Μάτσα «Με την εικόνα, το λόγο και το φρόνημα» και την συμμετοχή της Αθηναϊκής Δημοτικής Μαντολινάτας Εξαρχείων–Νεαπόλεως «Ο Διονύσιος Λαυράγκας» με τραγούδια της τραγουδίστριας του Έπους Σοφία Βέμπο. Τιμώντας έτσι με τον καλύτερο τρόπο το πνεύμα της τέχνης του Αλέξανδρου Αλεξανδράκη.
    Πρέπει να πούμε ότι στον χώρο της έκθεσης πριν φτάσει κανείς στο έργο του Αλεξανδράκη, μπορεί να απολαύσει ιστορικές φωτογραφίες, εφημερίδες και γελοιογραφίες της εποχής, λιθογραφίες, αλληλογραφία από το μέτωπο και αντικείμενα του ελληνικού, ιταλικού, γερμανικού και βουλγαρικού στρατού, καθώς και την χειροποίητη συλλογή από στρατιωτάκια του καλλιτέχνη.
    Μετά μπαίνουμε στον κυρίως χώρο της έκθεσης με αντιστοιχία του πίνακα και του προσχεδίου, που είχε γίνει στο γόνατο μέσα σε συνθήκες πολέμου. Το πρώτο έργο είναι η προσωπογραφία του καλλιτέχνη σε ελαιογραφία με γυαλιά και επίσημο ένδυμα. Ακολουθούν δύο αίθουσες με έργα του καλλιτέχνη όπου αφουγκράσθηκε τον ηρωισμό, τον πόνο και την αυτοθυσία του Ελληνικού στρατού, δοσμένα με γεμάτο ένταση εκφράσεις ξεπερνώντας τα ξένα αντίστοιχα παραδείγματα τέχνης επηρεασμένης από τον πόλεμο. Να πούμε για «Το Κάλεσμα» (η 28η Οκτωβρίου 1940), όπου ένας στρατιώτης αποχαιρετά κοιτώντας πίσω, προφανώς τους δικούς του. Μια λέξη ηχούσε στα αλβανικά βουνά: «Αέρα» και αυτήν ο Αλεξανδράκης κατέγραψε στην διάσημη ομώνυμη σύνθεση με τους 4 στρατιώτες σε πρώτο φόντο και τους υπόλοιπους να πηδάνε χαντάκια και βουνά. Διάσημες έχουν μείνει οι πίνακες όπου οι στρατιώτες αψηφούν τον κίνδυνο ρίχνοντας χειροβομβίδες στον εχθρό. Όμως όλες οι στιγμές δεν είναι εύκολες. Ο στρατιώτης στο «Έρποντας» έχει την αγωνία να τον ανακαλύψουν οι αντίπαλοι. Το «Περνώντας το ποτάμι» δείχνει τους στρατιώτες προσπαθώντας όχι μόνο να περάσουν το φουσκωμένο ποτάμι, αλλά να περάσουν και τα άλογα που έχουν τρομοκρατηθεί. Ίσως η πιο χαρακτηριστική σύνθεση του Αλεξανδράκη, αλλά και του ίδιου του Αλβανικού έπους είναι η «Προέλαση» με τον στρατιώτη με το αυτόματο μπροστά και τον γιατρό να τρέχει από πίσω ξέροντας ότι κάπου εκεί βρίσκονται τραυματίες. Και φυσικά υπήρχαν «Οι Άγνωστοι Ήρωες», τα γαϊδουράκια που επωμιζόταν το βάρος των πολεμοφοδίων. Χαρακτηριστικός είναι ο πρωτότυπος τίτλος του προσχεδίου «Κίτσο, έλα λίγο και τους φάγαμε». Ενώ παρομοίως το «Κρυοπαγήματα» μετατράπηκαν σε «Υπέρ Βωμών και Εστιών» δίνοντας ένα πιο ηρωικό πνεύμα. Και τέλος η απόλυτη θυσία στο «Η Διαταγή Εξετελέσθη» με τον θάνατο του στρατιώτη μπροστά στα συρματοπλέγματα. Αυτήν την έκθεση θα πρέπει να την επισκεφθούν τα ελληνικά σχολεία ειδικά σε Ρεπούσιους καιρούς, υπενθυμίζοντας ότι η τέχνη υπάρχει αρχικά για τον λαό και να δημιουργεί εθνική συνείδηση.
    Ώρες Έκθεσης: Δευτέρα μέχρι Σάββατο 9:00 – 13:00 και 17:00 – 21:00. Κυριακή μόνο πρωί. Δευτέρα κλειστά.
    * Ὁ Γιώργος Πισσαλίδης είναι κριτικός κινηματογράφου και αυτήν την περίοδο συγγράφει το βιβλίο «Ο Σύγχρονος Κινηματογράφος της Δεξιάς».
    Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 1ης 

    Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

    Παγκόσμιου ενδιαφέροντος η ανακάλυψη Κρητικού Επιστήμονα!


    πουλακάκης

    Σε μια σημαντική επιστημονική ανακάλυψη συμμετέχει το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης και ο Κρητικός επιστήμονας Νίκος Πουλακάκης. Η ανακάλυψη αφορά σε ένα νέο είδος γιγάντιας χελώνας στα νησιά Γκαλαπάγκος, στον Ειρηνικό Ωκεανό και συγκεκριμένα στο νησί Σάντα Κρουζ, ένα από τα μεγαλύτερα του συγκεκριμένου νησιωτικού συμπλέγματος.
    Λίγες μέρες πριν αναχωρήσει για τα Γκαλαπάγκος, κυριολεκτικά στην άλλη άκρη του κόσμου, ο Νίκος Πουλακάκης μίλησε στο e-kriti.gr για τη συγκεκριμένη ανακάλυψη. Ο επίκουρος καθηγητής Συστηματικής Ζωολογίας στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και ερευνητής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας εξηγεί πως η γενική μορφολογία του νέου είδους δε διαφέρει σημαντικά από τις μέχρι σήμερα γνωστές γιγάντιες χελώνες των Γκαλαπάγκος. Ωστόσο, με προσεκτικές αναλύσεις του γενετικού τους υλικού και στους δύο τύπους γονιδιόματος, στον πυρήνα και το μιτοχόνδριο  διαπιστώθηκε πως υπάρχουν σοβαρές διαφορές με τα υπόλοιπα γνωστά ήδη.
    πουλακάκης γκαλαπάγκος
    Ήταν η παρατηρητικότητα δύο ερευνητών που οδήγησε στην ανακάλυψη του νέου είδους καθώς μέχρι σήμερα ήταν γνωστός μόνο ο πληθυσμός 2.000 χελωνών που φέρουν την ονομασία Chelonoidis porteri. Ωστόσο διαπιστώθηκε πως στην δυτική πλευρά του ίδιου νησιού, σε απόσταση περίπου 20 χιλιομέτρων ζουν περίπου 250 άτομα ενός παραπλήσιου είδους που μέχρι σήμερα δεν έχει αναγνωριστεί. Τα δυο είδη είναι εντελώς διαφορετικά γενετικά και ζουν εδώ και 1,7 εκατ. χρόνια!
     
    πουλακάκης γκαλαπάγκος
    Όπως εξηγεί στο e-kriti ο κ. Πουλακάκης «για να αναγνωριστεί επιστημονικά ένα νέο είδος πρέπει να κατατεθεί ένας "εκπρόσωπός του" σε κάποιο από τα Μουσεία Φυσικής Ιστορίας. Για τις χελώνες των Γκαλαπάγκος το αντίστοιχο απολιθωμένο είδος προέρχεται ήδη από τις έρευνες που έκανε στα Γκαλαπάγκος ο Δαρβίνος, το 1835 και βρίσκεται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου.  Με το DNA από αυτό το απολίθωμα κάναμε τη σύγκριση του γενετικού υλικού του νέου είδους και διαπιστώσαμε πως είναι εντελώς διαφορετική η γονιδιακή τους γραμμή", λέει ο ίδιος.

    Μετά από δέκα χρόνια έρευνας και συνεργασία του Πανεπιστημίου Κρήτης με αγγλικά και αμερικανικά πανεπιστήμια πραγματοποιήθηκε στις 21 Οκτωβρίου, η πρώτη επιστημονική δημοσίευση, την οποία υπογράφει ως πρώτος συγγραφέας ο κ. Πουλακάκης στην επιστημονική επιθεώρηση PLos ONE, και η οποία προκάλεσε τεράστιο διεθνές ενδιαφέρον με σειρά αναδημοσιεύσεων σε όλο τον κόσμο.
    πουλακάκης γκαλαπάγκος
    Το νέο είδος θα ονομαστεί Chelonoidis donfaustoi, προς τιμήν του ερευνητή Φαούστο Λερένα, ο οποίος φρόντισε για χρόνια τον «Μοναχικό Χόρχε», μια γιγάντια αρσενική χελώνα που ήταν ο τελευταίος εκπρόσωπος του υποείδους του όταν πέθανε το 2012.

    Ο Νίκος Πουλακάκης συμμετέχει εδώ και 12 χρόνια στην ερευνητική ομάδα της καθηγήτριας Adalgisa Caccone, από το Τμήμα Οικολογίας και Εξελικτικής Βιολογίας του Yale,  ως ειδικός στην εξαγωγή DNA από απολιθωμένους οργανισμούς. Πλέον έχει επιτευχθεί μόνιμη συνεργασία του Πανεπιστημίου Κρήτης και του Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στις έρευνες.  
    ρεπορτάζ: Μάριος Διονέλλης

    Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015

    “Αντιστεκόμαστε στα κέντρα εξουσίας των πολυεθνικών των δανειστών”: Την Πέμπτη το παγκρήτιο συλλαλητήριο των αγροτών




    Αγωνιστικό το κάλεσμα της Συντονιστικής Επιτροπής Αγροτών Κρήτης. Σε ανακοίνωσή της καλεί όλους τους αγρότες αλλά και εκπροσώπους φορέων να συμμετάσχουν στην κινητοποίηση αλλά και τους βουλευτές της Κρήτης να σταθούν δίπλα τους για να μη βρεθούν απέναντί τους.
    Στην σχετική ανακοίνωση αναφέρεται:
    Καλούμε όλων τον λαό της Κρήτης στο Παγκρήτιο Συλλαλητήριο στις 29/10/2015 στο Ηράκλειο Κρήτης με χώρο προ συγκέντρωσης το Παγκρήτιο στάδιο ώρα 11:00πμ.
    Αντιστεκόμαστε στα κέντρα εξουσίας των πολυεθνικών των δανειστών αλλά και των ντόπιων αντιπροσώπων τους, που στόχο έχουν να μας οδηγήσουν στον αφανισμό. Αντιστεκόμαστε στο φορολογικό τσουνάμι που γίνεται σε βάρος μας και σε βάρος του ελληνικού λαού, αντιστεκόμαστε στην ασφαλιστική λαίλαπα που θέλουν να μας φορτώσουν.
    Αρνούμαστε να γίνουμε νέοι κολίγοι να γίνουμε καταναλωτές των εισαγόμενων υπολειμμάτων τροφίμων των πολυεθνικών. Απαιτούμε μέτρα στήριξης του πρωτογενή τομέα ένας από τους λίγους τομείς ανάπτυξης που έχει μείνει στην χώρα μας.
    Καλούμε την περιφέρεια τους Δήμους και όλους τους κοινωνικούς φορείς να σταθούν στο πλευρό των αγροτών. Να κλείσουν τα γραφεία τους στις 29/10/2015.
    Καλούμε όλους τους βουλευτές της Κρήτης να μην ψηφίσουν τέτοια μέτρα που μας οδηγούν στον αφανισμό διότι διαφορετικά θα βρεθούν αντιμέτωποι με όλο το λαό της Κρήτης

    Η κηδεία του Ν. Καζαντζάκη σε ένα μοναδικό φιλμ (βίντεο)



    κηδεία Καζαντζάκη 2

    Στις 26 Οκτωβρίου 1957, ο Νίκος Καζαντζάκης άφησε την πνοή του στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Φράιμπουργκ στη Γερμανία, σε ηλικία 74 ετών (δείτε εδώ). Δέκα ημέρες η σορός του ταξίδεψε στην Ευρώπη μέχρι να καταλήξει στο Ηράκλειο και να αναπαυτεί στον προμαχώνα του Μαρτινένγκο, με θέα το αγαπημένο του Μεγάλο Κάστρο.
    Η κηδεία του Καζαντζάκη, , καταγράφηκε με την κάμερα του Μιχάλη Γαζιάδη και προβλήθηκε στα "Επίκαιρα" των κινηματογραφικών αιθουσών. Το μοναδικό ντοκουμέντο αποτελεί μόνιμο έκθεμα του Μουσείου Νίκου Καζαντζάκη.

    ΚΑΤΑΘΕΣΗ......................





    Στην κρίση, στην μιζέρια και στην υποδούλωση, έχω ανάγκη και χρέος να δράσω και να αντιδράσω....!!!!


    Επιλέγω , κατ αρχάς τον τρόπο που μου έμαθαν οι μεγάλοι μου Δάσκαλοι, που πολέμησαν,  βίωσαν και βασανίστηκαν από τον κατακτητή της ψυχής, της υπόστασης και της χώρας μας, στο όνομα της Ελευθερίας και της Ανεξαρτησίας....που πάει να πει.....της Αξιοπρέπειας και της Περηφάνειας!!!!!!



    Σαν χθες, 25/10/1917: Η Οκτωβριανή Επανάσταση ξεσπά



    Η Ρωσική Επανάσταση ήταν μια σειρά από μεγάλα ιστορικά 
    γεγονότα που συνέβησαν στη Ρωσία κατά το χρονικό 
    διάστημα από την 24η Οκτωβρίου 1917 μέχρι την
    31η Οκτωβρίου 1920 και δεν σφράγισαν μόνο την ιστορική 
    πορεία της χώρας αυτής, αλλά επηρέασαν καθοριστικά
     ολόκληρη τη νεότερη παγκόσμια ιστορία.
    Έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα μεγαλύτερα ιστορικά 
    γεγονότα της ανθρωπότητας. 
    Είναι γνωστή και ως Οκτωβριανή Επανάσταση, 
    από το γεγονός που υπήρξε το σημείο αναφοράς της, 
    την κατάληψη των Χειμερινών Ανακτόρων, 
    έδρας της προσωρινής ρωσικής κυβέρνησης, τη νύχτα της 24ης Οκτωβρίου 1917
     (με το παλαιό ημερολόγιο), στην Αγία Πετρούπολη.




    Όπως η μεγάλη Γαλλική Επανάσταση του 1789, έτσι και η Ρωσική του 1917 
    αποτελούν κεφαλαιώδους σημασίας ορόσημα στη μακραίωνη και πολύμοχθη πορεία
     των λαών της Γης για την πραγματοποίηση του ιδεώδους της ελευθερίας και της
     κοινωνικής δικαιοσύνης. Η Ρωσική Επανάσταση γεννήθηκε σε μια κρίσιμη
    για την ανθρωπότητα στιγμή, σ` ένα κλίμα πάντως ευνοϊκό για την εξέλιξή της.




    Η πορεία προς την επανάσταση

    Ήδη στις 30 Αυγούστου 1880 ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι έγραψε στο "Ημερολόγιο
     ενός συγγραφέα": "Έχω κάποιο προαίσθημα, πως ο "κύβος ερρίφθη". 
    Ίσως το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών να γίνει πολύ νωρίτερα από ό,τι θα μπορούσε
    κανείς να φανταστεί και στους πιο άγριους εφιάλτες του. Φοβερά συμπτώματα 
    παρουσιάζονται. Ίσως να είναι κιόλας αρκετή για να προκαλέσει την αρχική δόνηση 
    η προαιώνια, αφύσικη κατάσταση, που επικρατεί στα ευρωπαϊκά κράτη.
     Πώς θα μπορούσε, μα την αλήθεια, να χαρακτηριστεί φυσική μια κατάσταση ριζωμένη
     από αιώνες στο παμπάλαιο και το τεχνητό; Δεν μπορεί πια ένα μέρος από την ανθρωπότητα
     να κρατάει σκλαβωμένη όλη την υπόλοιπη. Ενώ τώρα αυτόν ίσα-ίσα το σκοπό εκπληρώνουν
     όλοι οι θεσμοί, που από καιρό έπαψαν να είναι χριστιανικοί, στην Ευρώπη, που κατάντησε
     ολότελα ειδωλολατρική... Η αφύσικη αυτή κατάσταση πραγμάτων και τα άλυτα αυτά πολιτικά
     προβλήματα -γνωστά στον καθένα, ας σημειωθεί- δεν είναι δυνατόν παρά να οδηγήσουν
     σ` ένα τεράστιο, τελειωτικό πόλεμο με τη συμμετοχή όλων, που θα ξεσπάσει σε τούτον
    τον αιώνα, μα ίσως ακόμα και σε τούτη τη δεκαετία...".

    Η βιομηχανική επανάσταση είχε ως καίριο και κύριο αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας
     νέας τάξης, των εργατών, οι οποίοι όχι μόνο δεν είχαν την παραμικρή ιδιοκτησία
     πάνω στα μέσα παραγωγής, αλλά και ο ρόλος που έπαιζαν σ` όλη την παραγωγική
     διαδικασία ήταν καθαρά μηχανιστικός. Διαμορφώθηκε το προλεταριάτο, 
    που σ` αντίθεση όμως με την αστική τάξη της Γαλλικής Επανάστασης, 
    δεν άργησε να συνειδητοποιήσει τη θέση του και τη δύναμή του.
    Η τόσο επίμονα διακηρυγμένη ανθρώπινη ελευθερία και ο σεβασμός 
    της αξιοπρέπειας του ατόμου κατά το 1789 κατάντησαν φληναφήματα
    εφόσον δεν παρεχόταν η υλική δυνατότητα στον καθένα
     να τα πραγματοποιήσει.

    Ο ρόλος του κεφαλαίου, αλλά και η θέση της εργατικής τάξης μελετήθηκαν επιστημονικά 
    από τους Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς, που δεν περιορίστηκαν σε αφηρημένες 
    επιστημονικές μελέτες αλλά, ως καινούριοι Διαφωτιστές, άνοιξαν το δρόμο που οδηγεί
     στην πρακτική εφαρμογή της έλλειψης των κοινωνικών αντιθέσεων, στην κατάργηση
     της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, με μια λέξη στον κομμουνισμό
    αστική τάξη, αφού εξασφάλισε λίγο ή πολύ όσα αγωνίστηκε να πετύχει το 1789, 
    κατάντησε να συνεργάζεται με τα υπολείμματα της φεουδαρχίας, που είχε 
    μεταβληθεί σε πεφωτισμένη, συνταγματική μοναρχία. Η μαρξιστική διδασκαλία της 
    σήψης του καπιταλιστικού συστήματος μέσα από τις ίδιες του τις αντιθέσεις συμπληρώθηκε 
    από τη μεγάλη προσφορά στο μαρξιστικό οικοδόμημα του Βλαδίμηρου Λένιν, 
    ο οποίος υποστήριξε στο κείμενό του "Το σύνθημα για τις Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης"
     και "Το στρατιωτικό πρόγραμμα της προλεταριακής επανάστασης" τη θεωρία, σύμφωνα
     με την οποία η επικράτηση του σοσιαλισμού είναι προσωρινά μόνο δυνατή σε μία μόνο,
     ξεχωριστή, καπιταλιστική χώρα.

    Η Ρωσική Επανάσταση υπήρξε το φυσιολογικό αποτέλεσμα των κοινωνικών όρων που 
    επέβαλαν στη Ρωσία ο Μέγας Πέτρος και η Αικατερίνη Β΄, του απολυταρχικού τσαρικού
     καθεστώτος, της αποσύνθεσης της αριστοκρατίας και του θεσμού της δουλοπαροικίας.
     Οι κοινωνικές αντιθέσεις κορυφώθηκαν ήδη από το 1826, όταν ξέσπασε η εξέγερση των
     δεκεμβριστών, οι αρχηγοί της οποίας (Πέστελ και Ριλέεφ) θανατώθηκαν. 
    Οι ιδέες του Σεν-Σιμόν, του Φουριέρ, του Χέρτσεν άρχισαν να επηρεάσουν τη ρωσική 
    διανόηση (Πετρασέφσκι, Τσερνισέφσκι, Ντομπρολιούμποφ) και σιγά σιγά ιδρύθηκαν 
    διάφορες μυστικές οργανώσεις, ορισμένες από τις οποίες ανέπτυξαν τρομοκρατική δράση,
     με δολοφονίες πολιτικών προσώπων, με αποκορύφωμα τον τσάρο Αλέξανδρο Β΄ το 1881.
     Από το 1900 εμφανίζεται ο Λένιν, ο οποίος ίδρυσε μια εφημερίδα, τη "Σπίθα" (Ίσκρα) 
    και εξέδωσε το 1902 το έργο του "Τι να κάνουμε;", στο οποίο έδωσε για πρώτη φορά 
    σαφείς οδηγίες για την αναμενόμενη επαναστατική δράση των μαζών. 
    Εξάλλου ο Ρωσοϊαπωνικός πόλεμος του 1904 έστρεψε και μεγάλο τμήμα της αστικής τάξης
     κατά του τσαρικού καθεστώτος και ο τσάρος Νικόλαος Β΄ φάνηκε ότι δε θα έκανε
     την παραμικρή παραχώρηση στους αγρότες και τους εργάτες, που κυριολεκτικά είχαν 
    εξαθλιωθεί.

    Η επανάσταση του 1905

    Το 1905 στάθηκε η μεγάλη δοκιμή της επανάστασης του 1917. Πράγματι, τον Ιανουάριο
     τους έτους αυτού κηρύχτηκε γενική απεργία στα εργοστάσια της Πετρούπολης. 
    Στις 9 Ιανουαρίου, ημέρα Κυριακή, χιλιάδες άοπλων με εικόνες και πορτρέτα του τσάρου 
    συγκεντρώθηκαν στην πλατεία των χειμερινών ανακτόρων της Πετρούπολης. Ο τσάρος 
    δε δέχτηκε ν` ακούσει τα αιτήματα του πλήθους και διέταξε τη φρουρά του να διαλύσε
    ι τους συγκεντρωμένους, με αποτέλεσμα η χιονισμένη πλατεία να βαφτεί με το αίμα
     εκατοντάδων νεκρών.

    Στις 15 Ιουνίου 1905 στασίασε και το πλήρωμα του καταδρομικού "Ποτέμκιν". 
    Στρατιωτικές στάσεις ακολούθησαν στην Κρονστάνδη, στο στόλο του Εύξεινου,
     ενώ στις 7 Δεκεμβρίου ξέσπασε γενική απεργία στη Μόσχα, που εξελίχτηκε 
    σε ένοπλη εξέγερση, η οποία τελικά πνίγηκε στο αίμα. Τα γεγονότα αυτά, μολονότι 
    δεν πέτυχαν, έδωσαν την ευκαιρία στους αγρότες και στους εργάτες να οργανωθούν
     σε σοβιέτ και να προετοιμάζονται κατάλληλα για το αποφασιστικό και νικηφόρο χτύπημα. 
    Στο μεταξύ ο τσάρος, κάτω από την πίεση των γεγονότων, παραχώρησε νομοθετικές
     συνελεύσεις (Δούμες), που τελικά απέτυχαν στο έργο τους, λόγω της αντίδρασης του
     τσάρου στις μεταρρυθμίσεις και του απολυταρχικού πρωθυπουργού του Στολίπιν.

    Η Φεβρουαριανή Επανάσταση

    Η εργατική επανάσταση άρχισε κατά το τέλος του Φεβρουαρίου του 1917
     στην Αγία Πετρούπολη με τεράστιες απεργίες και δυναμικές διαδηλώσεις, που αργότερα
     εξελίχτηκαν σε οργανωμένο επαναστατικό κίνημα. Ο πρόεδρος της τέταρτης
     Δούμας Ροντζιάνκο μαζί με την εκτελεστική επιτροπή του σοβιέτ ζήτησαν την παραίτηση
     του τσάρου Νικόλαου Β΄, ο οποίος εγκατέλειψε την εξουσία στις 15 Μαρτίου 1917, 
    χωρίς ο διάδοχός του δούκας Μιχαήλ Αλεξάνδροβιτς, να δεχτεί τις ευθύνες του θρόνου. 
    Έτσι ανατράπηκε οριστικά η μοναρχία στη Ρωσία και μαζί της η φεουδαρχική απολυταρχία
    . Προσωρινά ανέλαβε πρωθυπουργός ο πρίγκιπας Λβοφ, ο οποίος αντιπροσωπεύοντας
     τα συμφέροντα της αστικής τάξης διακήρυξε ότι θα συνέχιζε την ένοπλη σύγκρουση με
     τη Γερμανία μέχρι την τελική νίκη της Ρωσίας στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο και ότι θα 
    εφάρμοζε φιλελεύθερο πολιτικό πρόγραμμα μεταπολεμικά. Οι υποσχέσεις αυτές δεν 
    ικανοποίησαν το λαό, που ανέμενε ριζικές αλλαγές μέσα στις κακουχίες του πολέμου, 
    της πείνας και της εξαθλίωσης. Η προλεταριακή επανάσταση είχε γίνει κοινή συνείδηση
     και μια αστική φιλελεύθερη δημοκρατία φαινόταν τόσο ξεπερασμένη το 1917, όσο επί 
    τσαρισμού η συνταγματική μοναρχία.

    Μέσα στο Μάρτιο η προσωρινή κυβέρνηση έδωσε γενική αμνηστία, 
    η Φινλανδία ανακηρύχτηκε αυτόνομο κράτος, φυλακίστηκε η αυτοκρατορική οικογένεια, 
    καταργήθηκε η θανατική ποινή, σταμάτησαν το φοβερά πογκρόμ κατά των Εβραίων, 
    εφαρμόστηκε το οκτάωρο και χορηγήθηκε το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις
     γυναίκες. Στην κρίσιμη αυτή στιγμή ο Λένιν επέστρεψε στη Ρωσία με σύνθημα τη 
    μη υποστήριξη της καπιταλιστικής κυβέρνησης, την παύση του ιμπεριαλιστικού πολέμου
     και τη νίκη της κοινωνικής επανάστασης. Κι ενώ η κυβέρνηση κλονιζόταν και ο ρωσικός 
    στρατός πιεζόταν συνεχώς από τους Γερμανούς, οι μπολσεβίκοι ενισχύθηκαν 
    από τον Τρότσκι, το σπουδαιότερο μετά το Λένιν αρχηγό και οικοδόμο της σοσιαλιστικής
     επανάστασης.

    Η Οκτωβριανή Επανάσταση

    Τον Ιούλιο ο Λβοφ παραιτήθηκε και πρωθυπουργός ανέλαβε ο Κέρενσκι, 
    που προκήρυξε εκλογές για το Νοέμβρη. Στο μεταξύ ο στρατιωτικός διοικητής της
     Πετρούπολης Κορνίλοφ επωφελήθηκε τόσο από τα στασιαστικά στρατιωτικά κινήματα 
    του Ιουλίου, όσο και από την πολιτική χρεοκοπία του Κερένσκι και θέλησε να επιβάλει 
    στρατιωτική δικτατορία. Το πραξικόπημα απέτυχε ολοκληρωτικά, κυρίως με τη συμβολή 
    των οπλισμένων εργατικών μαζών κι έτσι η επανάσταση πέτυχε τη πρώτη της 
    αποφασιστική νίκη. Το μέτωπο κατέρρεε, οι αγρότες οργανωμένοι επιτίθενται κατά των 
    γαιοκτημόνων και στα σοβιέτ κυριαρχούσαν πλέον οι μπολσεβίκοι. Στις 25 Σεπτεμβρίου 
    ο Τρότσκι εκλέχτηκε πρόεδρος του σοβιέτ της Πετρούπολης, ενώ στις 7 Οκτωβρίου
     ο Λένιν έφτασε κρυφά στην Πετρούπολη για να αναλάβει τη διεύθυνση της ένοπλης
     εξέγερσης. Στην ιστορική συνεδρίαση της 10 Οκτωβρίου της κεντρικής επιτροπής 
    του Μπολσεβικικού κόμματος έγινε δεκτή η πρόταση του Λένιν για ένοπλη εξέγερση, 
    με ψήφους 10 υπέρ και 2 (Ζινόβιεφ, Κάμενεφ) κατά.

    Στις 24 Οκτωβρίου ξέσπασε πλέον η μεγάλη επανάσταση. Το πρωί η κυβέρνηση 
    απαγόρευσε την κυκλοφορία του κεντρικού οργάνου των μπολσεβίκων
     "Ραμπότσι Πουτ" κι έστειλε θωρακισμένα αυτοκίνητα στο τυπογραφείο και στα
     γραφεία σύνταξης της εφημερίδας. Οι κόκκινοι φρουροί όμως και οι
    επαναστατημένοι στρατιώτες απέκρουσαν τα θωρακισμένα αυτοκίνητα και 
    κατά τις 11 η ώρα η εφημερίδα κυκλοφόρησε με την προκήρυξη της 
    ανατροπής της κυβέρνησης. Το βράδυ της ίδιας μέρας κι ενώ το υπουργικό
    συμβούλιο συνεδρίαζε στα χειμερινά ανάκτορα, η κόκκινη φρουρά 
    της Πετρούπολης καταλάμβανε το κεντρικό τηλεγραφείο, τις γέφυρες, 
    τους σιδηροδρομικούς σταθμούς και την Κρατική Τράπεζα. 
    Το καταδρομικό "Αυγή" μπήκε στο Νέβα κι έστρεψε τα πυροβόλα του στα ανάκτορα
     που ήταν έδρα της τελευταίας αστικής κυβέρνησης. 
    Την άλλη μέρα τα ανάκτορα πολιορκήθηκαν και καταλήφθηκαν, 
    η κυβέρνηση έπεσε, οι υπουργοί συνελήφθησαν και ο Κερένσκι δραπέτευσε. 
    Και τυπικά πλέον η Ρωσική Επανάσταση επικράτησε.

    Στις 25 Οκτωβρίου συνήλθε στο Σμόλνι το 2ο συνέδριο των σοβιέτ της Ρωσίας
     και αποφάσισε το πέρασμα της εξουσίας στα σοβιέτ και την έκδοση των δύο ιστορικών
     διαταγμάτων για την Ειρήνη και για τη Γη: "Η ιδιοκτησία των γαιοκτημόνων στη γη
     καταργείται από τη στιγμή αυτή χωρίς καμία αποζημίωση". Σχηματίστηκε το πρώτο 
    Συμβούλιο των Επιτρόπων του Λαού (υπουργικό συμβούλιο), με το Λένιν ως πρόεδρο
     και τους Ρίκοφ, Μιλιούτιν, Τρότσκι, Λουνατσάρσκι και Στάλιν. Στις 2 Νοεμβρίου
     η σοβιετική κυβέρνηση δημοσίευσε τη διακήρυξη των δικαιωμάτων των λαών της Ρωσίας,
     ενώ η επανάσταση επικράτησε και στη Μόσχα κάτω από την καθοδήγηση
     του Μπουχάριν και του Σμιρνόφ. Αλλά μετά την πρώτη ηρεμία φούντωσε η αντίδραση
     κατά της νέας κατάστασης κυρίως με την υποστήριξη των ξένων εμπόλεμων δυνάμεων
     που δεν είδαν με καλό μάτι την κατάργηση των προνομίων τους στη ρωσική οικονομία, 
    καθώς και με την εκμετάλλευση των μειονεκτημάτων της συνθήκης που αναγκάστηκε 
    να συνάψει στο Μπρεστ-Λιτόφσκ το 1918 η Ρωσία με τους Γερμανούς. 
    Σχηματίστηκαν γύρω από το νέο σοβιετικό κράτος πάμπολλα μέτωπα, ενώ οι εσωτερικές 
    ανακατατάξεις και η νέα νοοτροπία δεν είχαν ακόμα γίνει καθεστώς.

    Εμφύλιος

    Στο μεταξύ στις 16 Ιουλίου 1918 εκτελέστηκε ολόκληρη η αυτοκρατορική οικογένεια,
     ενώ έκτακτη επιτροπή δημιουργήθηκε για την επιβολή της τάξης που ονομάστηκε 
    Βετσέκα ή Τσεκά και αργότερα Γκεπεού. Οι εύποροι χωρικοί (κουλάκοι) εξεγέρθηκαν,
     όταν εθνικοποιήθηκαν οι μεταλλευτικές και μεταλλουργικές επιχειρήσεις και ιδρύθηκε
     το κρατικό μονοπώλιο σταριού. Ο Τρότσκι ανέλαβε τη δημιουργία ενός νέου ισχυρού 
    στρατού για να αντιμετωπιστούν οι εξωτερικοί εχθροί. Η εκστρατεία της Κριμαίας που 
    οργάνωσαν οι Άγγλοι και οι Γάλλοι το Δεκέμβριο του 1918 απέτυχε πλήρως (σ` αυτήν
    συμμετείχαν και Έλληνες). Ο ναύαρχος Κολτσάκ εξάλλου ανέλαβε το Σεπτέμβριο του 1918
     τον αγώνα των αντεπαναστατών (Λευκών), που όμως δεν κατόρθωσαν να γίνουν 
    αγαπητοί στους αγρότες, γιατί ταυτίζονταν με τους τσαρικούς. Παρόλα αυτά όμως 
    κατόρθωσε να πλησιάσει το Βόλγα κατά το Μάρτιο και Απρίλιο του 1919. Το Φεβρουάριο 
    όμως του 1920 δικάστηκε και τουφεκίστηκε. Στη δύση αφετέρου ο στρατηγός Γιούντενιτς
     με τη βοήθεια του αγγλικού στόλου και των Φιλανδών απειλούσε την Πετρούπολη, μέχρις
     ότου ο Τρότσκι κατάφερε να τον εξουδετερώσει. Άλλες αντεπαναστατικές ενέργειες
     από τους Ντενίκιν και Βράγκελ εξουδετερώθηκαν τελικά. Ο εμφύλιος πόλεμος φάνηκε 
    πως είχε λήξει μόλις τον Οκτώβριο του 1920, οπότε η επανάσταση αποδύθηκε στην
     οικονομική ανασύνταξη και αναδιοργάνωση με σοσιαλιστικές αντιλήψεις.


    Πηγή άρθρου: Wikipedia


    Πηγή: http://anemosantistasis.blogspot.com/2015/10/25101917.html#ixzz3pfT0aJWN