12 Οκτ, 2015
του Βασίλη Σπυριδάκη
Κάποτε υπήρχε ένα διαφορετικό Ηράκλειο. Με τα καλά του και τα άσχημα του. Πάντα όμως πολύβουο και αισθητικά πολύχρωμο. Με τις άσχημες και τις όμορφες γωνιές του.
Με την απλότητα των ανθρώπων του, που μάλλον έλεγαν περισσότερα …καλημέρα στο διπλανό τους και η βόλτα στο κέντρο είχε διαφορετική πρακτική σημασία απ ότι έχει σήμερα.
Πάμε λοιπόν να κάνουμε μια βόλτα στο Ηράκλειο των περασμένων χρόνων βαδίζοντας φωτογραφικά τις δεκαετίες του όπως τις συγκέντρωσε σε ανάρτηση του στο facebookο Markos Fthenakis χρησιμοποιώντας πολλές φωτογραφίες του Μ.Ναλετάκη.
Πλατεία Ελευθερίας
Στο κέντρο της πόλης, η πλατεία Ελευθερίας. Τα αυτοκίνητα έπαιζαν το ρόλο τους και οι οδηγοί τους αλλά και οι διαβάτες δεν φανταζόταν τότε ότι η πλατεία θα γεμίσει μάρμαρα από …τάφους και θα στηθούν βραβευμένα …’παλούκια» για να θυμίζουν τη μεγαλομανία μας! Οι καρέκλες βέβαια καρέκλες…
Λιοντάρια
Τόπος συνάντησης και τότε και σήμερα.Μόνο που τα Λιοντάρια απολάμβαναν τα κάγκελα τους και τις εκάστοτε παρεμβάσεις αλλά και τα …καυσαέρια των αυτοκινήτων .
25ης Αυγούστου
Και αφού τα αυτοκίνητα αγαπούσαν τα Λιοντάρια δεν μπορούσαν να αφήσουν παραπονεμένη και την 25ης Αυγούστου. Καυσαέριο σου λέω…Αργότερα βέβαια το Ηράκλειο αγάπησε τις καφετέριες. Αλλά αυτό είναι δουλειά άλλου ιστορικού…
Μειντάνι
Η βαρέλα με τον τροχονόμο και το τρίκυκλο. Την πρώτη τη θυμόμαστε και τώρα τα Χριστούγεννα να σβήνει τους σηματοδότες. Το τρίκυκλο μαζεύει ακόμα αλουμίνια και ο,τι άλλο από τις γειτονιές μας.
Και βέβαια κοστούμια αλλά και ποδήλατα. Το κέντρο της πόλης ανέκαθεν είχε την ανάγκη της πασαρέλας του…
Αγορά – 1866
Το μέλλον δεν κοίταξε την αγορά και έμεινε σχεδόν ίδια. Στις καταναλωτικές της συνήθειες . Στα ακίνητα της.
Το περίπτερο στη γωνία έμεινε στη θέση του και η μακαρονάδα ήταν «απόλαυσις με τα συμιγδαλένια μακαρόνια».
Δαιδάλου
Μπορεί η Δαιδάλου να μην ήταν εμπορικός πεζόδρομος αλλά είχε τα πεζοδρόμια της
Λεωφόρος Δικαιοσύνης
Όπως στη ζωή η δικαιοσύνη είναι μονόδρομος έτσι και η λεωφόρος του Ηρακλείου ήταν απο τότε μονοδρομος.Δεν θα μπορούσε και αλλιώς.
Πλατεία Κορνάρου
Την αγαπούσαν και οι τούρκοι καθώς αποτελεί την είσοδο ή την έξοδο από την αγορά. Είναι η στιγμή του τελευταίου υπολογισμού για το πόσα λεφτά έχεις στην τσέπη σου…
Οι στιγμές…
Σ αυτή τη βουτιά στο χρόνο κρατήσαμε για το τέλος πιο ανθρώπινες στιγμές. Την τουρίστρια μας που προετοίμαζε ανέμελα το τουριστικό μας μέλλον… Ποιος ξέρει ίσως η συγκεκριμένη επισκέπτρια μας να ξόδευε περισσότερα.
Και την ανάπαυση του Μάρκου. Καπετάνιος με καπέλο και με ύφος «δεν μας χέζεις ρε Νταλάρα».
Και ακόμα πιο παλιά, στα καλάθια με το καλντερίμι και τη birra.Aυτά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου